ارزیابی شیوع فنوتیپی و ژنتیکی پمپ های افلاکس و مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا در بین بیماران سوختگی بیمارستان قطب الدین شیرازی

سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا از مهمترین علل عفونت های بیمارستانی در بیماران سوختگی می باشد. یکی از مشکلات درمان این بیماران بروز مقاومت های آنتی بیوتیکی با مکانیسم های مختلف می باشد. پمپ های افلاکس mex نقش اساسی در بروز مقاومت چندگانه نسبت به داروهای ضد میکروبی دارند. این مطالعه با هدف ارزیابی شیوع ژن های پمپ های افلاکس mexA-B-oprM و نیز بررسی حضور این ژن ها به صورت فنوتیپی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 250 نمونه سواب از زخم بیماران دچار سوختگی سطح 2 و 3 مراجعه کننده به بیمارستان سوختگی قطب الدین شیرازی جمع آوری شد. جدایه های سودوموناس آئروژینوزا با آزمون های بیوشیمیایی و روش PCR تایید گردیدند. الگوی حساسیت دارویی با روش انتشار دیسک، بررسی فنوتیپی فعالیت پمپ های افلاکس با روش کارت ویل و بررسی ژن های mex A و mex B با روش PCR انجام گرفت. یافته ها: در مطالعه حاضر 26.40% (66 مورد) نمونه های زخم بیماران سوختگی آلوده به سودوموناس آئروژینوزا بودند. این باکتری به تمامی آنتی بیوتیک های مورد بررسی به جز کلیسیتین مقاوم بود. 66.66% از جدایه ها (44 مورد) دارای پمپ افلاکس بودند. از این میان 92.42% و 87.87% از جدایه ها به ترتیب دارای ژن های mexA و mexB بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که روش ژنوتیپی بسیار دقیق و قابل اعتماد تر از روش فنوتیپی در تشخیص پمپ‌های افلاکس در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا می باشد. با توجه به حضور بیش از 90% ی ژن های پمپ افلاکس در سودوموناس آئروژینوزا، بررسی حضور این ژن ها در پیشنهاد الگوی درمانی مناسب بیماران آلوده به این باکتری حائز اهمیت است.